Старобългарски речник
жрьтва 
жрьтва -ꙑ ж 1. Според религиозните схващания — жертва, принесена на бог, божество прклюшѧ же сѧ едн въ то врѣмѧ повѣдаѭште емѹ о галлехъ. ꙇхъже кръвъ платъ съмѣс съ жрътвам хъ М Лк 13.1 З  пріѩстішѩ сѩ вельфѣгорѣ.  сънѣсѩ жрътвѫ мрътвꙑхъ СП 105.28 Срв.С 127.6 тако прм і сѭ жрътвѫ. въ вонѭ благоѫханѣ СЕ 15b 13 дъвѣ жрътвѣ. въ тъ вееръ дѣашете сѧ ... ꙇюдѣꙇ же съвѧꙁаѭште агнець ꙁакалахѫ. а іже отъ поганъ. въ плъть ба К 13b 11  съкрѹш.  расꙑп ꙇмъ скврънавѫ жрътвѫ.  покаж їмъ ꙗко тꙑ с днъ бъ С 22.8 Образно. тѣмже ѹбо въꙁносмъ жрътвѫ хвалѣ вꙑнѫ бв. сїрѣъ плодъ ѹстнамъ. сповѣждаѫщем сѧ мен его Е 34а 15 пожърі бѹ жрътвѫ хвалѫ. і въꙁдаждъ вꙑшьнюмѹ обѣтꙑ твоѩ СП 49.14 пожърѣте жрътвѫ правъдѫ. ѹпъвате на га СЕ 73а 16 2. Жертвоприношение і сна бі҇ⷤѣ наріцаетъ. мротворьца. сего рад  въ врѣмѧ жрътвѣ. ꙇноѩ правъдꙑ коеѩ не помѣнѫ К 9а 39  отъвръгѫтъ сꙙ  т такожде.  отъстѫпꙙтъ отъ жрътвъ С 263.15 не нѹдм сам прходꙙтъ на жрътвѫ С 127.19 сего дѣлма вь врѣмꙙ жꙙтвꙑ (погр. вм. жертвꙑ, Север. с. 423, бел. под линия) н дноѧ же ноѧ особь помꙙнѫ правьдꙑ С 423.18 3. В съчет. с глаголи като прност, дат, въꙁдаꙗт и под. — принасям жертва, правя жертвоприношение ꙇ дат жрътвѫ по реенѹмѹ въ ꙁаконѣ гн. дъва кагрълшта л дъва птенъца голѫбна М Лк 2.24 З СК тъгда ѳьмьꙗнъ вьꙁьмъ  жрътвꙑ въꙁдамъ мѹ С 228.4 благословꙿнъ грꙙдꙑ жрътвѫ собоѭ ꙁа нꙑ прнесетъ С 342.7 жрьтвѫ творт [сътворт] ἐπιϑύω Извършвам жертвоприношение отъ толѣ до дьнесьнѣго дьне. ꙇ до прішествіѣ его. свѧтѫѭ жрътвѫ съвръшенѫ творітъ К 8а 29 піѡні рее. аꙁъ ловѣкѹ жрътвꙑ не творѫ. кръстꙗнъ бо смъ С 132.4 се старѣ васъ ѹктімонъ въдастъ сꙙ.  жрътвѫ сътвор. ѹвѣштате сꙙ  вꙑ С 136.27 антоннъ рее. не мьнꙙтъ л т сꙙ боꙁ бо т мꙿже самодръжецъ цръ жрътвꙑ твортъ С 157.3 скотьнаꙗ жрьтва κτηνόϑυτος ϑυσία Жертвено животно ꙇ ові скотьнѫѭ жрътвѫ. ові же бжію тѣлѹ жрътвѫ прношахѫ К 13b 19—20 беꙁножьнаꙗ жрьтва ξιφάξιφος ϑυσία Жертва, която е принесена без употреба на нож, безкръвна жертва тѹ авраамъ прадѣдъ хсовъ. жъръцъ. же беꙁбожьнѫѭ (погр. вм. беꙁножьнѫѭ Север. с. 460, бел. под линия) жрътвѫ богѹ пожрълъ стъ С 460.21—22 М З А СК Б Е СП СЕ К С Гр ϑυσία ϑῦμα σπονδή τὸ ϑῦσαι τὸ ἐπιϑύειν жрътва Нвб жъртва, жрътва остар ВА РБЕ Дюв НГер жертва ОА ВА НТ АК Бот МлБТР АР РБЕ ЕтБАН БТР ДА