Старобългарски речник
ефратъ 
ефратъ -а м МИ Ефрат — река в Месопотамия водꙑ же ѹ нею бъхꙿма не бѣаше. нъ отъ рѣкꙑ ефрата ношаасте С 547.30 ношааше водѫ отъ рѣкꙑ ефрата. на рамѹ свою С 550.8 мнѣахѫ мѹ раꙁболѣт сꙙ.  не мошт по ѹставꙿнѹѹмѹ го дот до ефрата С 551.3  ꙗко собоѭ ностъ стꙑ отъ ефрата рѣкꙑ ноштѭ водѫ С 551.23 ꙗкоже вдѣт новѫѭ кесарѭ  ефратъ рѣкѫ С 562.5 Изч С