Старобългарски речник
ересев 
ересев -ѩ ж Болест по житните растения — главня ѣкоже положі въ егꙿѹптѣ ꙁнаменіѣ ... ї прѣвраті въ кровъ рѣкꙑ їхъ ... ї дастъ ересев плодъ їхъ СП 77.46 Изч СП От гр ἐ᾿ρυσίβη Нвб Ø