Старобългарски речник
дѣвьствьнъ
дѣвьствьнъ
-ꙑ
прил
Девически, девствен
ѣко бо ꙁнаменаномъ пеатомь. дѣвьствьнꙑмъ ꙁатвореномъ. хъ отъ дѣвꙑ род сѧ
К
14а 39
Срв.
С452.22
свѣштꙙ же сьде рее дѣвествънꙑ даръ стота свꙙтꙑн҄ьнаꙗ
С
372.4
нъ врата раі отвръꙁъ. а вратъ дѣвествънꙑхъ не отвръꙁꙿ
С
459.11
Изч
К
С
Гр
τῆς παρϑενικῆς φύσεως
τῆς παρϑενίας
τῆς παρϑένου
дѣвествънъ
Нвб
девствен
ОА
ВА
МлБТР
ЕтМл
ЕтБАН
БТР
АР