Старобългарски речник
добродрьꙁостьнъ
добродрьꙁостьнъ
-ꙑ
прил
Смел, дързък в доброто
тако же творааше вьса лѣта жтꙗ свого. господѹ работаѧ ... памꙙть свꙙтꙑхъ творꙙ. добродръꙁостенъ. некоторьнъ беꙁълобенъ
С
207.20
Изч
С
Гр
εὐπαρρησίαστος
добродръꙁостенъ
Нвб
Срв
добро и дързост
