Старобългарски речник
горѣ 
горѣ нареч 1. Горе, на високо мясо т тѹ помꙙнеш горѣ стоѧ ѹ трѣбшта С 422.28 про же вьс отъ ѹжасеньꙗ юньа на хлѣвнꙑ горѣ вьꙁлѣꙁошꙙ С 565.30 На небето. сце по ꙁем ходꙙ горѣ сѣдꙙштааго ѧꙁꙑкъ нꙑ покажеш С 383.13  страсть прѧ.  страстьмь сѫпротвтъ сꙙ.  долѣ лежтъ.  горѣ ꙗвьꙗтъ сꙙ С 508.23  полагатꙿ на ꙁем въ пльт бога ...  вдꙙтъ лежꙙшта нꙁъ. въꙁведъшааго вьсꙙ горѣ С 456.2 2. Нагоре іс же вьꙁведе о своі горѣ  рее. ое хвалѫ тебѣ въꙁдаѭ СК Йо 11.41 вꙑѭ же къ прѣподобьнѹѹмѹ горѣ вьꙁдѣвъ. подаꙗше кнжцꙙ прѣподобьнѹѹмѹ С 558.29 тъгда  кꙿнжьнкъ самѣхъ вждѫ. падъшѫѭ мѫдрость славоѭ бо  лцемѣрьствомъ раꙁѹма. горѣ ꙁьлѣ вьꙁнесъше сꙙ С 333.10 горѣ  долѹ врьттъ сꙙ С 366.27 Изч СК С Гр ἄνω Нвб горе ОА ВА АК Бот НТ Дюв НГер МлБТР ЕтМл ЕтБАН БТР АР РБЕ ДА