Старобългарски речник
въꙁвращат сѧ 
въꙁвращат сѧ -въꙁвращаѭ сѧ -въꙁвращаш сѧ несв 1. Връщам се, завръщам се ꙇ вьс пршедъше народ на поꙁорь сь. вдѧште бꙑваѭштаа. бѭште пръс своѩ въꙁвраштаахѫ сѧ М Лк 23.48 З А ꙇ коньавъшемъ дън въꙁвраштаѭштемъ сѧ мъ. оста отрокъ с въ мѣ М Лк 2.43 З А СК ѹтро же въꙁвращаѧ сѧ въ градъ въꙁлака ЗI Мт 21.18 да не бѫдемъ ѣко тѣло сольно. ѣко жена лотова. л ѣко песъ на своѩ бльвотнꙑ въꙁвращаѩ сѧ СЕ 91а 6  т ꙁѣло вѣтрꙑ  вльнам мьм въꙁвраштаахѫ сꙙ въспꙙть.  бѣдно мъ бѣаше С 151.14—15 посъла бо агꙿг҄ела свого съ вꙑсотъ небесъскꙑхъ съхрант ѭ.  се сто  прѣсто мѫшт дѣвъство въꙁвраштатъ сꙙ вдѣт ѫꙁꙑ моѧ С 4.25 2. Възвръщам се [към определен начин на живот, убеждения, религия и под.] пае же вꙿсего стово естъ покаане. еже едноѭ отъстѫпвъше отъ грѣхъ. къ томѹ не въꙁвращат сѧ. къ нмъ СЕ 70а 6—7 слⷡ҇о оѳ блаⷤ҇го ефреⷨ҇ ѣко вьꙁвращаете сѧ вьспѧть еже е(с)тъ на ѩꙁьнаѣ дѣла. ѣко не подобаетъ грат ѣкоже  правла стхъ оць глⷮ҇ѭ  ѣкоже ходѧ съ долослѹжтелемь матъ ѧсть Р II 2.17 ѣкоже  бжсьнꙑ апⷪ҇лꙿ глⷮ҇е. вѣсте л браⷮ҇ѣ любмаа како въꙁвращаете сѧ вьспѧть.  паⷦ҇ пеете сѧ творт ѩꙁьскаѣ всѣ Р II 2.28—29 Изч М З А СК СЕ С Р Гр ὑποστρέφω παλινδρομέω στρέφομαι вьꙁвращат сѧ въꙁвраштат сѧ Вж. при въꙁвращат Нвб