Старобългарски речник
въꙁбоꙗт сѧ 
въꙁбоꙗт сѧ -въꙁбоѭ сѧ -въꙁбош сѧ св Уплаша се, изплаша се, побоя се ꙇ въꙁбоѣшѧ сѧ страхомь велемь. ꙇ глахѫ дрѹгъ къ дрѹгѹ. къто ѹбо естъ сь. ѣко  вѣтр  море послѹшаѭтъ его М Мк 4.41 З мѫште бо васъ ꙁастѫпꙿнкꙑ.  молтвьнкꙑ. нꙿсоже сѫпротвна прходꙙшта кꙿ намъ не въꙁбомъ сꙙ С 68.13 тъгда въꙁбоꙗвъ сꙙ вовода. повелѣ легъко хъ вест вь темꙿнцѫ С 71.30 ведомомъ же мъ. ѹааше ѧ стꙑ курѡнъ. глагол҄ꙙ. братꙗ не въꙁбомъ сꙙ С 72.22 тако го вдѣхомъ прходвъше. ꙗкоже тѣло юно страстьнкѹ ꙁглаждено.  ѹш мѹ свѣтьлѣ бꙑста. ꙗкоже крьстіꙗномъ ѹтврьдт сꙙ пае вѣроѭ. невѣрьн же въꙁбоꙗвъше сꙙ.  сьвѣдѭ мѫште въ страсѣ отт С 142.12 Изч М З С Гр φοβέομαι καταπλήσσομαι πτοέομαι Нвб възбоя̀ се остар ЕтМл ЕтБАН МлБТР