Старобългарски речник
блаꙁнт сѧ 
блаꙁнт сѧ -блажнѭ сѧ -блаꙁнш сѧ несв Изпадам в заблуда, заблуждавам се  пршедъ въ отььстве свое ѹаше ѩ ... ѣко двлѣхѫ сѧ емѹ  глахѫ. отъ кѫдѹ семѹ естъ прѣмѫдрость с  сла не сь л естъ тектоновъ снъ ... ꙇ блажнѣхѫ сѧ о немь М Мт 13.57 З ѹкрѣп мꙙ.  съблаꙁні вьсе множьство се. да навꙑкнѫтъ ꙗко блаꙁнꙙтъ сꙙ о н҄хъже вѣрѹѭтъ С 31.19 блаꙁнꙙтъ же сꙙ не раꙁѹмѣѭште. ꙗко съхожденꙗ с бѣ  пршъдъшхъ дѣл҄ьма немошт молтва С 303.16 Изч М З С Гр σκανδαλίζομαι πλανάομαι βλασφημέω Нвб блазня се НГер МлБТР РБЕ