Речник на Патриарх Евтимий
царца  
царца -ѧ ж (42) Царица, владетелка.  ꙗⷦ се ꙋвѣдѣ бл͠гѡъствы цр͠ь і̇͠ѡ асѣнь, ꙁыде ꙁь грⷣа съ мт͠ерїѫ своеѧ цр͠цеѫ єленоѫ,  съ своеѧ цр͠цеѫ анноѫ.  съ вьсѣм велмѫжы свом Петк 80v.20, 21 Томѹ ꙋбо ревнѹѫщ  благовѣрнаа єго царца Анна, новаа Ѳеѡдора вѣроѫ, цр(ъ)квы мнѡгы  та въꙁдвже въ славѫ божїѫ  свѧтыхь єго ЙП 198.6 Славно жтїе твое, Ѳеѡфано прѣблаженаа,  слава нескаꙁанаа; царца бо бысть на ꙁемл, прѣподобнаа,  вь царств жвеш радꙋе се Теоф 257.27 Същото значение и в Петк 79r.10 81v.27 81v.29 Конст 434r.8 Кипр 227.23 Теоф 255.2 256.2 256.10 256.11 256.15 258.6 260.18 261.8 262.10 262.28 263.26 265.6 265.18 265.22 266.5 266.25 267.1 267.3 267.30 268.8 269.2 270.21 270.25 270.28 271.20 271.28 272.25 272.30 273.3 ЛЙЗ 294.15 300.18 СВВ 395.19 Яков 309.6.