Речник на Патриарх Евтимий
ѹтврьждене  
ѹтврьждене -ꙗ ср (12) 1. Утвърждаване, укрепване; опора. ть пеать ꙗко не коснет се намь гꙋбтель. тъ лежещмь въстанїе. стоещїмь ѹтвръжⷣенїе • немощнымь поⷣпѡрь ИМ 166v.20 кѡнстантінь, цр͠кѡвное ѹтвръжⷣенїе. кѡнстантінь, дѡлꙿскы раꙁдрѹштель Конст 424r.33 бо надежда даже до оного двжет се, дондеже не прїдеть надѣемыхь наслажденїе,  вѣра же такожде ѹтвръжденїе надѣемаго беꙁвѣстїа бывает I Никод 219.19 Същото значение и в ЙР 23.20 24.7 Конст 430r.33 433r.9 Теоф 257.9 274.12 ЛЙЗ 298.7 МЕп 343.1. 2. Утвърждаване, узаконяване.  єже ѡт светыхь  въселнꙿскыхь съборѡвь  помѣстных, съшъдшїх се въ ѹтврьжденїе таковых ꙁавѣщанї̆,  светыхь ѡт(ь)ць нашхь Антим 242.27