Речник на Патриарх Евтимий
преꙁвтеръ  
преꙁвтеръ -а м (7) Презвитер, свещеник. Сїа преꙁвтерѹ рекшꙋ къ аг͠гелѹ, въста отроѧ , кр(ъ)ств сѧ, пакы ꙋспе ѡ господ II Никод 224.18 Елма покаанїе трѣбѹет двоеженьць, которы бꙋдеть преꙁвтерь, же обѣда рад сълагае̆ се бракѡмь Антим 241.32 о ѡтц нашем їгѹменѣ, о братїах  съслѹжїтелех нашх, преꙁвтерѡх  дїакѡнѡх  о въсѣх братїах нашх ЛЙЗ 287.17 Същото значение и във II Никод 224.6 224.9 Антим 244.28 246.5.