Речник на Патриарх Евтимий
въспрмат  
въспрмат -въспремлѭ -въспремлеш несв (9) 1. Получавам, приемам. Дары же велкы  стежанїа ꙁемльнаа доволно цр͠квамь даат ꙁавѣща. єпⷭкѡпомꙿ же  с͠щенкѡⷨ  дїаконѡⷨ ѿ тъмнць  ꙁатоенї въꙁванныⷨ, свое пакы въспрїемат степене Конст 428r.16 Тѣмь  ѹготѡваннаа томѹ ѡт владыкы благаа н(ы)нѣ наслаждает сѧ, въспрємлет трѹдѡмь въꙁдаанїа ЙП 196.9 Семѹ бл͠женꙿствѹ  мⷱнца споⷣб се,  лкьствѹющ прѣⷣстоть своемѹ блⷣгтелю. ... съ вьсѣм лкостоан с͠тыхь, въспрїемлющ пѻьст вышнꙗго ꙁванїа Нед 611r.27 Същото значение и в Конст 430r.41 438r.37 Теоф 255.8. 2. Приемам, посрещам. Сътеенїю же въсенароднѹмѹ бывшꙋ, свѣтлѣ рмскаа кѡнстантіна въспрїмаахѹ Конст 426v.23 свѣтлыма ꙫма  стым д͠шам того въспрїемлюще  побѣдоносномѹ крⷭтѹ  цр͠ев бл͠годарьстьвные спѹщающе гл͠ы Конст 426v.27 нъ  страны  мѣста  єꙁыц далее сѹще  растоеще се ѿ дрѹга, въ єдно съхождаахѹ се •  єднь въсѣхь въспрїемлꙗше градь Конст 430r.21