Речник на Патриарх Евтимий
ꙁѧть  
ꙁѧть - м (4) Мъж на дъщерята или сестрата, зет. ѹбоав жеⷭ кѡнста да не како лъстїю кѡнстантіна погѹбеть, посла его съ свом ꙁетеⷨ лкїнїемь  съ псанм къ дїоклтїанѹ ц͠рю Конст 424v.20 Тогда  лкнїа своего ꙁета ꙁа свою ємѹ сестрѹ кѡнстантїꙋ сѹща ксара постав Конст 426r.4 Бжⷭтвною же ражⷣегꙿ се ревностїю ѿ рма подвже се съ лкнїемь ксарѡⷨ ꙁетемь свомь по сѹхѹ же  по мѻрю Конст 427v.16 Същото значение и в Конст 427v.38.