Исторически речник
ѫтрь  
ѫтрь нареч Вътре, в пределите на нещо оста же ѫтрь стꙑ поѧ  глагол҄ꙙ. да въскръснетъ богъ  раꙁдѫтъ сꙙ враꙁ го С 22.17  насъ бꙑ огн҄ь тъ пожеглъ. абꙑхомъ не ꙁбѣгл  тебе бꙑ пожеглъ ѫтрь оставъша С 23.3 нъ оста ньсоже прмъ врѣда. ѫтрь сꙑ ѹ огꙿнꙗ С 23.4  ꙗкоже сего сумьнѣаше сꙙ. ѫтроба дьмѣꙿше сꙙ.  младеншть ѫтрь двжааше сꙙ С 239.28  ꙗкоже аште кꙿто вдтꙿ вѣдро ꙁлато. мѣѭште ѫтръ камене ьстьно. носꙙште на себѣ с тана напсана. хоштетъ вѣдро вдѣт. бльштанꙗ дѣл҄ьма С 344.4 онъ же рее ... брате отврьꙁ мѹ да вьлѣꙁетъ. ѫтръ же бꙑвъ ꙁвѣрь ... подаꙗше кн҄жцꙙ прѣподобьнѹѹмѹ С 558.27 въ ѫтрь a) Вътре подобаетъ же ... нъ съсѫдъ стъ омꙑт ...  потомь вьлѣетъ водꙑ мало. въ ѫтрь ѡтъ стꙑхъ. бгоавлене. творѧ еѭ крстꙑ в҃ СЕ 19b 6 b) εἴσω В течение на, за [определено време] да  въ трьхъ ѹбо дьнехъ ѫтрь подоба бꙑт. аште л ммошъдъшемъ.  отъшъдъшемъ бѫдѫтъ. стражемъ хотѣаше ꙁаꙁорьно дѣло бꙑт С 443.30—444.1 ꙁ ѫтрь ἔσωϑεν Отвътре вьсѣ с ꙁъла ꙁ ѫтрь сходѧтъ. ꙇ скврънѧтъ лвка М Мк 7.23 З ѫтрь въ ἔνδον, ἐντός Вътре в овогда же борꙙ сꙙ овогда же лестьм льстꙙ градъ прѣѧ. вьлѣꙁъ же беꙁбожьнꙑ ѫтрь въ градъ С 56.23 ꙗкоже бо род сꙙ  двьрї дѣвьствѹ не раꙁдрꙋш. такоже  ѫтрь въ домѹ сꙙ обрѣте  клюь не отврьꙁъ С 501.10 Изч М З СЕ С Гр ἔσω ἔνδον ἔνδοϑεν ѫтръ Нвб Срв вътре ОА ЕтМл БТР АР ЕА