Терминологичен Речник
праотьць  
праотьць м христ. Прародител ( προπάτωρ, ορος ὁ ) , чийто грях е изкупен чрез кръста: прао͠ць грѣхъ раꙁдрѣш сꙗ ЙЕ Бог 251а 5 Син. адамъ Сем. гн. крьстъ, крьщень, сѹсъ хрьстосъ, грѣхъ