Терминологичен Речник
благословл҄ень/благословень  
благословл҄ень/благословень -ꙗ ср мистер. Благословия ( εὐλογία, ἡ ) , която наследяваме, уподобявайки се на духовния Адам: ꙗкоже родвъше сѧ отъ адама подобьн бꙑхомъ къ немѹ ... тако  отъ сего рожьше сꙗ подобмъ сꙗ къ немѹ  прїмемъ нетьлѣне же  бл͠гословлен  славѹ его ЙЕ Бог 263а 7 – 263b 4 Син. даръ Сем. гн. таньство, сѹсъ хрьстосъ, въплъщень, рождьство