Терминологичен Речник
арханг҄елъ  
арханг҄елъ м 1. ангел. Архангел ( ἀρχάγγελος, ὁ ) . Втори ангелски чин в третото (най-нисше и близко до човека) чиноустроение на небесните естества: третьꙗѧ же ѧже  послѣдьнѧꙗ наатъц, арханг͠л  анг͠л ЙЕ Бог 113a 8 – b 2 Архангелът принадлежи към незримото твoрение, както ни учи св. апостол Павел (срв. Кол. 1:16): тѣм вьсѣм невдмаꙗ ѹтварь спльнена стъ, ꙗкоже нꙑ ѹтъ велкꙑ павьлъ глаголѧ: ꙗко въ то твар ꙁьдано вьсе,  вдмо  невдмо,  прѣстол же  господьства,  наѧла,  власт,  слꙑ,  аггельст плъц  архаггельскаа прставленꙗ ЙЕ Шест 17b 1 – 15 Сем. гн. санъ, ѹтварь, нъ, серафмъ, херѹвмъ, прѣстолъ, господьство, сла, власть, наѧтъкъ, наѧло, арханг҄елъ  анг҄елъ 2. мариол. Архангел Гавриил ( ἀρχάγγελος, ὁ ) : „како се м бѹдеть“, рее с͠таѧ дѣва „мьже мѵжꙗ не ꙁнаю?” ѿвѣщаваеть гаврлъ архаанглъ: „духъ ст͠ꙑ прдеть къ тебе  сла вꙑшьнꙗго прсѣтть тебѣ“ ЙЕ Бог 267b 7 – 268a 4 Син. анг҄елъ Сем. гн. дѣва марꙗ