Старобългарски речник
даꙗнь 
даꙗнь -ꙗ ср Дар, подарък аще ѹбо вꙑ лѫкавьн сѫште. ѹмѣете даанѣ блага даѣт ѧдомъ вашмъ М Мт 7.11 З А СК пріѩтъ даанъѣ въ лвцѣх СП 67.19 ; обѣштаваѧ цѣсарьскꙑѧ любьве. ꙁастѫпьн старѣшнамъ. даан мѣнію С 50.9 любьꙁно даꙗнь φιλοτιμία Щедрост, великодуши е. нѣстъ нꙿсоже тѣлесьна кѹпт. нъ вьсе дѹховьна  дѹховънꙑѧ дарꙑ.  достонꙑ даѭштааго любьꙁнааго дааньꙗ С 493.21 М З А СК СП С Гр δόμα δόσις πρόϑεσις даань даан даанъе Нвб даяние книж остар МлБТР ЕтМл БТР Срв [по]даяние ОА ВА ЕтБАН