Старобългарски речник
распалꙗт сѧ 
распалꙗт сѧ -распалꙗѭ сѧ -распалꙗш сѧ несв Разпалвам се, започвам да пламтя  распалааше сѩ пламень надъ пещьѭ СП Песен 9, Дан 3.47 Изч СП Гр διαχέομαι распалат сѧ Нвб разпаля се ОА ВА НГер ЕтМл БТР ДА