Старобългарски речник
юньь 
юньь прил притеж Който принадлежи или се отнася до юнец, до млад бик еда ѣмь мѩса юнъа. л кръвъ коꙁьлѭ піѭ СП 49.13 аште бо крьвь юньа  коꙁьлꙗ.  попелъ юнцꙙ кропмъ. оскврьн҄енꙑхъ сттъ. на оштен пльт С 483.21 про же вьс отъ ѹжасеньꙗ юньа на хлѣвнꙑ горѣ вьꙁлѣꙁошꙙ С 565.30 на хлѣвнахъ же стоѧшт. вдꙙште го ѹстръмьн къ юньцѹ. млѹѭште правьднааго. ставьꙗхѫ  гласꙑ. ѹклонт сꙙ гнѣва  въꙁбѣшеньꙗ юньа С 566.10 Изч СП С Гр [τῶν] ταύρων юнъъ юньъ Нвб Ø