Старобългарски речник
елюсть
елюсть
-
ж
Челюст
не бѫдѣте ѣко конъ мъскъ імъже нѣстъ раꙁѹма. бръꙁдамі ѹꙁдоѭ елюсті іхъ въстѩгнеш. не прібліжаѭщімъ сѩ къ тебѣ
СП
31.9
раꙁгнѣвавъ сꙙ аурлꙗнъ повелѣ съвалъмꙑ оловѣнꙑ бті ꙗ по елюстьма
С
1.12
Изч
СП
С
Гр
σιαγών
Нвб
челюст
ОА
ВА
АК
НТ
Дюв
ЕтМл
БТР
АР
ДА
