Старобългарски речник
цѣломѫдрьствь 
цѣломѫдрьствь -ꙗ ср Разсъдителност, благоразумие, въздържание врѣмѧ естъ юже. къ стѣі. ꙇ страшънѣі трапеꙁѣ прістѫпіті. вьсі ѹбо да прістѫпімъ. съ оіштеньемь. ꙇ съ цѣломѫдръствіемь подобномь. ꙇ съ многомъ ѹмꙇленьемь К 8а 6 Изч К Гр σωφροσύνη цѣломѫдръствіе Вж. при цѣломѫдрь Нвб