Старобългарски речник
хѫдожьствь 
хѫдожьствь -ꙗ ср Майсторско произведение, художество къто реетъ. море простръто відѧ. ꙇ пѣсъкомь съвѧꙁано. нъ вьсѣ ѹбо добра сѫтъ. ꙇ ꙁѣло дбра. ꙇ творьѧ мѫдрості хѫдожъствіѣ К 10а 8 Изч К Гр τέχνασμα хѫдожъстві Вж. при хѫдожьство Нвб