Старобългарски речник
хвала 
хвала -ꙑ ж 1. Похвала; изтъкване на достойнства, добри качества или заслуги на някого ꙇ аште въ ꙁамъ даате отъ нхъже аате въспрѩт. каѣ вамъ хвала естъ. ꙇбо  грѣшънц грѣшънкомъ въ ꙁамъ даѭтъ. да вьспрмѫтъ равьно М Лк 6.34 З, А, СК. Срв.Лк 6.33 М, З, А, СК;Лк 6.32 М З А СК еда матъ хвалѫ рабѹ томѹ. ѣко сътвор повелѣнаа. не мьнѭ М Лк 17.8 З А СК твомѹ ѹмѹ мьстт хотꙙ пршълъ стъ съпасъ. твомѹ мьстт хотꙙ хвалѫ младеньцъ ѹтврьжда С 336.15 2. Възхвала, величаене, славословие блгсіте ѩꙁꙑц ба нашего. ї слꙑшанъ сътворте гласъ хвалꙑ его СП 65.8 ї ѩꙁкъ мої поѹїтъ сѩ правъдѣ твоеї. въ съ денъ въ хвалѫ твѫѭ СП 34.28 блщѫ гѣ на вьсѣко врѣмѩ. вꙑнѫ хвала его въ ѹстѣхъ моіхъ СП 33.2  обідѫ олътаръ твоі гі. да ѹслꙑшѫ гласъ хвалꙑ твоеѩ. сповѣмъ вьсѣ юдеса твоѣ СП 25.7 то м праꙁдьнѹш дьнь с беꙁаконне. не прмьѭ т хвалꙑ беꙁаконьнꙑѧ. не сьвѣштаѭ сꙙ сь сѹтнѣ тво вѣрѣ С 510.10 Чест, слава. хвала его прѣбꙑваетъ въ вѣкъ вѣкѹ СП 110.10 влко гі бже нашъ ... поваѩ въ стꙑхъ. хвала лева СЕ 22а 6 Похвална, хвалебна песен; химн. хвала пѣньѣ дадова СП 107.1 Срв. СП90.1 СП94.1 съвъкѹп нꙑ на благовѣре ... да въсълаемъ тебе съмꙑслънꙑѩ мⷧотвꙑ ꙇ хвалꙑ СЕ 18а 9 дѣт хвалѫ прносꙙтъ. да родтел҄ь облꙙтъ беꙁаконꙗ.  вѣрѹѭштхъ обновꙙтъ богопоꙁнан С 338.14—15 бꙑт на хвалѫ хвал҄еньꙗ εἰμὶ εἰς ἔπαινον καυχήσεως Сдобивам се с голяма слава, прославям се послѹша мене.  отврьꙁ цръкв правовѣрънꙑхъ.  отъдаждъ ѧ.  одолѣш рат на н҄ѫже деш.  въꙁвратш сꙙ мрьнѣ.  бѫдетъ на хвалѫ хвал҄енꙗ С 194.18 въꙁдат, въꙁдаꙗт, дат хвалѫ [хвалꙑ] εὐχαριστέω, ἀποπληρόω τὴν εὐχαριστίαν, δίδωμι αἶνον Благодаря, възхвалявам в знак на благодарност ꙇ премъ ж҃ хлѣбъ. ꙇ рꙑбꙑ. хвалѫ въꙁдавъ. прѣлом  дастъ ѹенкомъ свомъ. ѹенц же народомъ М Мт 15.36 З, А. Срв.Мк 8.6 М, З;Йо 6.11 М, З, А;Лк 22.19 М З ꙇ прмъ ашѫ хвалѫ въꙁдавъ дастъ мъ. ꙇ пшѧ отъ неѩ вьс М Мк 14.23 Срв.Мт 26.27 М, З, А, СК;Лк 22.17 М З бже хвалѫ тебѣ въꙁдаѭ. ѣко нѣсмъ ѣко про лвц. хꙑщьнц неправедьнц М Лк 18.11 З А СК поіте же їмѩні его его дадте славѫ  хвалѫ емѹ СП 65.2 ꙇцѣл раба твого сего ... длъжънѫѭ тебѣ хвалѫ. благодѣанемь въꙁдаѭща СЕ 24b 10—11  по веер премъ ашѭ. хвалѫ въꙁдастъ бѹ. прѣда ѹенкомъ свомъ. глѧ. пте ꙁ неѩ вꙿс СЕ 46b 13 въсꙑлат хвалѫ [хвалꙑ] χάριν ὁμολογέω Отправям благодарност, благодаря тебѣ бо хвалѫ въсꙑлаемъ. ꙇ о въсхождень нашемь. бꙑвъшмь во вꙿсѣмь мрѣ СЕ 65а 9—10 наѹ мѧ тебѣ хвалꙑ въсꙑлат. оцю  снѹ  стѹмѹ дхѹ СЕ 37b 15 ꙇцѣлт его. отъ одръжѧщѧѩ болѣꙁн. да въ свѣтѣ жвꙑ. тебѣ хвалꙑ въсꙑлаетъ. оцю  снѹ СЕ 32b 15—16 прност хвалѫ τὴν εὐχαριστίαν προσάγω, τὴν εὐχαριστείαν προσέχω, αἶνον προσάγω Отправям благодарност, благодаря хвалѫ тебѣ прносмъ. ꙇ молмъ т сѧ влко СЕ 17b 10 съблюд е стꙑм аћлꙑ свом ... наслаждат сѧ. отъ него. ꙇ хвалѫ тебѣ прност СЕ 15а 21 длъжъна бꙑстъ вꙿсѣ тварь. хвалѫ тебѣ прност СЕ 1а 7 хвалꙑ не мѣт ἀγνώμων εἰμί Неблагодарен съм не імѣахѫ хвалꙑ бѹ ꙇюдѣі. ꙇ егда пріімахѫ добро отъ него. скоро ꙁабꙑвахѫ К 6b 17—18 М З А СК ЗП Е СП СЕ К С Гр αἶνος χάρις ἔπαινος ὕμνος αἴνεσις ὑμνῳδία ψαλμός ψαλμῳδία εὐχαριστία εὐχή Нвб хвала ОА ВА Дюв НГер ЕтМл БТР АР ДА Срв [по]хвала