Старобългарски речник
фарсескъ 
фарсескъ -ꙑ прил Фарисейски, който се отнася до фарисей тъгда раꙁѹмѣшѧ ѣко рее хранте сѧ. не отъ кваса хлѣбънааго. нъ отъ ѹенѣ фарсеска  садѵкеска М Мт 16.12 З о (ква)сѣ (ф)фарсѣсцѣ М 43b 14 Срв. М76b 23 како не раꙁѹмѣте ... хранте же сѧ отъ кваса фарсеска  садѵкеска М Мт 16.11 Срв.Мт 16.6 М, З;Лк 12.1 М, З;Мк 8.15 М З вьнде съ въ домъ едного кънѧѕа фарсѣска въ соботѫ хлѣба ѣстъ М Лк 14.1 А, СК. Срв. СЕ31а 19 он же рѣшѧ кь немѹ по ъто ѹенц оанов постѧтъ сѧ ѧсто  молтвꙑ творѧтъ такожде . фарсѣст. а тво ѣдѧтъ  пѭтъ М Лк 5.33 З М З А СК СЕ Гр τῶν Ζαρισαίων Нвб фарисейски ОА ВА ЕтМл БТР АР