Старобългарски речник
ѹтѣшьнъ
ѹтѣшьнъ
-ꙑ
прил
Успокоителен, утешителен
с словеса. ѹтѣшьнаꙗ. подаваѭште дрѹгъ дрѹгѹ. дрѹгъ дрѹга поѹштаѭште. ꙗкоже се страждѫ на рат творꙙште. ношть проваждаахѫ
С
91.27
Изч
С
Гр
παρακλητικός
Нвб
утешен
ОА
НГер
АР
Срв
[без]утешен
