Старобългарски речник
ѹтѣшат сѧ
ѹтѣшат сѧ
-ѹтѣшаѭ сѧ
-ѹтѣшаш сѧ
несв
Утешавам се, успокоявам се; радвам се
ѧдо помѣн ѣко въспрѩлъ ес тꙑ благаа твоѣ въ жвотѣ твоемь. ꙇ лаꙁарь такожде ꙁълаа. нꙑнѣ же сьде ѹтѣшаатъ сѧ а тꙑ страждеш
М
Лк 16.25
Изч
М
З
А
СК
Гр
παρακαλέομαι
Нвб
утешавам се
ОА
Дюв
НГер
ЕтМл
БТР
АР
ДА
