Старобългарски речник
ѹстронь 
ѹстронь -ꙗ ср 1. Устройство, ред въꙁгласт. епскоⷫ҇у (о) ѹстроен въселенъстѣмъ благонен стꙑмъ црквамъ.  о съвъкѹпен въсѣмъ Е 21б 12 тъгда блаженꙑ сак҄ радѹѧ сꙙ о ѹстрон црькъвьнѣѣмъ.  правꙑѧ вѣрꙑ.  тъ прослав бога о вьсѣхъ ѹдесехъ С 203.3 2. Поведение, държание лѣтѹ же коньавъшѹ о тако слѹжьбѣ.  вьсѣмъ отьцьмъ въꙁградвъшемъ сꙙ о того ѹстрон.  стотѣ дѹховьнѣмъ раꙁѹмѣ. да мꙋ отьць нашъ сава клѣть на мльан. ъстънꙑ ѹбо їѡанъ клѣть прѣмъ С 285.2 а ждове толка  такова ѹдеса вдѣвъше. пае отъ ꙁавст на ѹбство пртварѣахѫ сꙙ ... нъ събрашꙙ съборъ  глаголаахѫ то сътвормъ. ѡ гнѫсьно птано ѹстрон. ѡ стенан  жел҄е. ꙁавстѭ бꙑваѭштꙗ С 386.10 нъ да р(а)въно ангеломъ жвѫщѧꙙ помраенꙗ тъмоѭ.  невѣрьства гѹбтел҄ьнъмь обложтъ ѹстроенмь. мъноꙃ влъц обьходѧтъ въ одеждахъ овьахъ Х IIАб 13 3. Състояние, благоразположение; благочестие наѱанааго вь стад добрꙑѧ. дѣтѣл. ѹн҄ен бо вьнѣшꙿн҄хъ ѹдовъ. обраꙁъ стъ етеръ дѹшевьнаго ѹстроньꙗ. аште ѹбо въ такъ обꙑа ꙁапрьва себѣ ѹстромъ С 497.30 Изч Е С Х Гр κατάστασις ἐπιμελής ѹстроен ѹстрон Нвб устроение остар ВА Срв устройство ср