Старобългарски речник
ѹмѫдрт сѧ 
ѹмѫдрт сѧ -ѹмѫдрѭ сѧ -ѹмѫдрш сѧ св Стана мъдър, вразумя се, поумнея раꙁѹмѣіте беꙁѹмьн въ людехъ. ї бѹіі когда ѹмѫдріте сѩ СП 93.8 Изч СП Гр φρονέω ѹмѫдріт сѩ Нвб умъдря [се] ОА ВА Дюв НГер ЕтМл БТР АР