Старобългарски речник
ѹмъножт 
ѹмъножт -ѹмъножѫ -ѹмъножш св 1. Умножа, увелича [за количество] пѹсті стѣлꙑ (!)  раꙁгъна ѩ. ї млъньѩ ѹмножі  съмѩте ѩ СП 17.15 облѣшѩ сѩ овьні овь. ї ѫдольѣ ѹмьножѩтъ пъшеніцѫ въꙁѫвѫтъ ібо вьспоѭтъ СП 64.14 ꙇ посъл свое блгвене. на сѣмена с. въꙁдраст ѣ. слоѭ стааго твоего дха. ꙇ ѹмнож жта ꙁем. ꙇ дрѣва сельнаа СЕ 12b 14  тебѣ сѧ молмъ. ꙇꙁволе вѣьнааго своего ѣкова. ꙇ ѹмъножь его стада СЕ 15а 9—10 ꙇ блгв стадо се. ꙇ ѹмънож е. на тꙑсѧщѧ  на тъмꙑ СЕ 15а 13—14 волꙑ хъ тѹьнꙑ сътвор. птѣнѣ хъ ѹмънож. стада хъ многоплодъна сътвор СЕ 15b 15—16  жрътвам скѹшенааго прослав авраама. ѹмнож же о сѣмен ꙙдъ славънааго їакова С 232.15 2. Увелича, засиля, усиля ѣко ѹмъножїлъ есї мїлост своеѩ бже. снвї же встї на кровъ крїлѹ твоею надѣѭтъ сѩ СП 35.8 ѹста твоѣ ѹмьножішѩ ꙁълобѫ. ї ѩꙁꙑкъ твоі съплѣтааше лъщеньѣ СП 49.19 ѹмъножілъ есі на мнѣ веліество твое. ї обрашть ѹтѣшілъ мѩ есі СП 70.21 во ньже день ѣште пріꙁовѫ тѩ. ѩдро ѹслꙑш мѩ. ѹмьножлъ ес дшѫ моѭ ї слѫ СП 137.3 бже творье ... творѧщ трѫсъ сонѹ. ѹмъножь клопотъ каменѣ. ꙇ кѹрене. пркаѩ сѧ горахъ. ꙇ въскѹрѣѩ ѩ СЕ 44b 12 СП СЕ С Гр πληϑύνω πλεονάζω πολυωρέω ѹмъножїт ѹмьножт ѹмьножіт ѹмножт ѹмножіт Вж. при ѹмъножат Нвб