Старобългарски речник
ѹкрѣпт 
ѹкрѣпт -ѹкрѣплѭ -ѹкрѣпш св 1. Укрепя, подкрепя; дам сили на някого, нещо могѫщомѹ же ѹкрѣпт вꙑ. по еванглю моемѹ.  проповѣданю схвѹ. по ѡкръвеню танꙑ. лѣтꙑ вѣнꙑ. ѹмлъанѣ Е 4б 5 бѫді рѫка твоѣ на мѫжа деніцѩ твоеѩ. ї на сна ла егоже ѹкрѣпілъ есі себѣ СП 79.18 рѫка бо моѣ поможетъ емѹ. ї мꙑшьца моѣ ѹкрѣпітъ і СП 88.22  хлѣбъ срдце лкѹ ѹкрѣптъ СП 103.15 просвѣт  отъ вꙿсеѩ скврънꙑ. ꙇ съвѣст. ост . ꙇ ѹкрѣп  на дѣло твохъ ꙁаповѣде СЕ 74а 21 і дховьнѣ камен твоѩ вѣрꙑ. ѹкрѣп  въ дръжавѣ твоеѩ слꙑ. ꙇ облѣц  въ орѫже вꙿсе. стааго твоего дха СЕ 93b 18—19 вьꙁлѣ на нь благодѣть.  раꙁѹмъ. ꙇже отъ влⷣ҇аьскааго твоего дха. ѹкрѣп  въ брань невдмааго врага. крѣпъкоѭ твоеѭ слоѭ СЕ 95а 3—4 владꙑко г бе оте вьседръжтелю. г їсу хе. гоже рад мръ бꙑстъ. ѹкрѣп мꙙ.  съблаꙁні вьсе множьство се С 31.17 добрї мѫенц проповѣдасте.  того рад вь вѣкꙑ веселте сꙙ. црꙙ нашꙙ ѹкрѣпте. вѣрѫ нашѫ ѹтврьдте С 68.9 Заякча, закрепя, засиля.  въ самъ тъ прьвꙑ дьнь благодѣтѭ бжъѭ прьстꙑ своѧ ѹкрѣпвъ. правьдьнꙑ ꙁнаменмъ кръстънꙑмъ.  тꙑѧ вълож въ ѹш страждѫштаго.  аб сътвор прослꙑшат глѹхѹѹмѹ С 552.27 2. Прич. мин. деят. като същ. ѹкрѣпльше ср ед Това, което [ни] е укрепило, подкрепило ѡ ѹкрѣпльшмь нꙑ. пръвѣе съконьанѣ. ѹгодт прѣдъ гдемь. ꙇ посълат богатꙑѩ млост. гю по СЕ 61а 13 Е СП СЕ С Гр στηρίζω κραταιόω ἐνδυναμόω κατισχύω ἐνισχύω κρατύνω κρατέω ѹкрѣпіт Нвб укрепя [се], укрепявам [се] ОА ВА НГер ЕтМл БТР АР