Старобългарски речник
ѹделѣт 
ѹделѣт -ѹделѣѭ -ѹделѣш св Надвия, надделея; устоя ꙇ аꙁъ же тебѣ гл҄ѭ. ѣко тꙑ ес петръ. ꙇ на семь камене. съꙁждѫ цръковь моѭ. ꙇ врата адова не ѹделѣѭтъ е З Мт 16.18 въсѣмъ врагомъ свомъ ѹделѣетъ СП 9.26 хъ въста ѡтъ[...] же не ѹмретъ[...] же не ѹделѣе Е 19б 16 Изч З СП Е Гр κατισχύω κατακυριεύω κυριεύω Нвб Срв [над]делея ОА ВА НГер ЕтМл БТР РБЕ