Старобългарски речник
ѹгаснѫт 
ѹгаснѫт -ѹгаснѫ -ѹгаснеш св Угасна, изгасна, загасна  съ велкомъ гласомъ вьсе брат. рекꙿшемъ амнъ. напрасно свѣштꙙ ѹгасошꙙ С 110.15 овꙑ же вьнѣ ꙁатворшꙙ сꙙ по трѹдѣхъ велкꙑхъ по несьвѣдьнꙑхъ. потѣхъ  тꙙжьцѣ рат оно. на стъство бѣсꙙшт сꙙ.  побѣдахъ ѧже сътворшꙙ.  посрамвъшꙙ сꙙ  свѣштамъ ѹгасъшамъ. отъхождаахѫ долѹ понкꙿше нтоже бо тьмнѣ дѣвъста (!) С 374.23 побѣднкъ бо кръстъ. дноѭ ѹбо подрѫженъ. прсно же бѣсꙑ прогонꙙ. кде бо капшта.  жвотънаꙗ пѹстошьнаꙗ ѹбванꙗ. кде капштьнцꙙ  неьствꙑ огн҄ь. ѹгасе вьсе днѣмь С 428.4 Образно. вьскрѣшеньмъ бо хрстовомъ ѹгаснетъ г҄еѡна огн҄ьна. рьвь же неѹсꙑпаѧ ѹмратъ С 479.18 Изч С Гр σβέννυμαι Нвб угасна ОА ВА Дюв НГер ЕтМл БТР АР