Старобългарски речник
тольма 
тольма нареч Толкова, до такава степен, дотолкова; така толма же беꙁбожьн т меташꙙ камен на правьдьнка. дон҄елѣже напльншꙙ пештерѫ каменꙗ С 216.26 въскѫѭ мꙙ господ тольма прѣꙁьрѣ С 287.9 тѣмꙿже н тѣмь бꙑстъ довьльно тъьѭ поѹштен ... нъ тамо н богатѹѹмѹ. же тольма ловѣколюбьцъ бꙑстъ. ꙗкоже  ꙁа прклѹьшꙙѧ сꙙ мѹ пешт С 374.9 не отътꙙꙁамъ сꙙ ѹбо. не тольма прмьтъ ѹста пророьска. ꙗкоже кротъкꙑхъ  тхꙑхъ ловѣкъ С 383.19 тольма л ѡ мѫжѹ дръжмъ с невѣдѣнмь. да сего не раꙁѹмѣеш С 475.19 не тольма ... льмже οὐ τοσούτον ... ὁπόσον Не толкова ... колкото пае же не толма врѣдвъ. лмже сцѣлвъ. скръбьнъ вамъ сповѣдаѭ сꙙ С 429.20 С Гр τοσοῦτον τοσούτῳ ἐπὶ τοσοῦτον οὕτως οὕτω толма Вж. при толь Нвб