Старобългарски речник
творъII 
творъ -а м Болест посъл въ мѧ стꙑ дхъ тво. ꙇцѣлѣѭщааго вꙿсего ка. отъ вꙿсего твора. ꙇ отъ вꙿсего врѣда. ꙇ стрѹпа. ꙇ отъ вꙿсего недѫга. ꙇ отъ вꙿсего прокаженѣ СЕ 41b 12 Изч СЕ Нвб Срв твор ’мехлем, лекарство за мазане’ диал ВА НГер ДА