Старобългарски речник
сꙑньнъ 
сꙑньнъ -ꙑ прил Крепостен; който се отнася до крепостта, до кулата въ днъ же отъ дꙿн стоѧштѹ стѹѹмѹ на въсходѣ сꙑньнѣмь. по слѹжꙿбѣ црьквьнѣ. напрасно облакъ покрꙑ го свѣтьлъ С 570.6 Изч С Нвб Ø