Старобългарски речник
съньмат сѧ 
съньмат сѧ несв сънмат сѧ -сънемлѭ сѧ -сънемл҄еш сѧ За мнозина — събираме се, стичаме се, идваме на едно място ꙇ сънъмаахѫ сѧ народ мьноѕ. слъшат  цѣлт сѧ отъ него. отъ недѫгъ свохъ М Лк 5.15 З ꙇдеже тѣло тѹ орьл сънемлѭтъ сѧ М Лк17.37 З аꙁъ вьсегда ѹхъ на сънъмшт. ꙇ въ цръкъв(е) ꙇдеже вьс ꙇюдѣі сънемлѫтъ сѧ З Йо 18.20 Изч М З А Гр συνέρχομαι ἐπισυνάγομαι сънъмат сѧ Нвб Срв емвам, емна св