Старобългарски речник
сънт 
сънт -съндѫ -съндеш св 1. Сляза, придвижа се в посока надолу съшедъшемъ мъ съ горꙑ. сърѣте  народъ мъногъ М Лк 9.37 З А съндѫ ѹенц его на море М Йо 6.16 З А  свѣштꙙ въжегъше сьндошꙙ въ камѣнѫѭ тѫ распалнѫѭ С 36.7 Спусна се отнякъде, стъпя на земята. хъ цсръ ꙁдалвъ. да съндетъ нꙑнѣ съ крста М Мк 15.32 З А СК 2. За Бог и небесните създания — снизходя, спусна се от небето ꙇ сънде дхъ стꙑ тѣлесънꙑмъ ꙁракомъ. ѣко голѫбь на нь М Лк 3.22 З како ѹбо сь глетъ ѣко снбсе съндъ М Йо 6.42 З А і прѣклоні нбса  сьніде.  прмракъ подъ ногама его СП 17.10 днеⷭ҇ дхъ стꙑ. вь вдѣнь голѫбн. съ нбсе надъ главѫ гнѭ сънде СЕ 3b 13 тѧ молмъ ... спа нашего сха. съшедъшааго съ нбсе. насъ рад къ. ꙇ ꙁа наше спне СЕ 61b 17 гі бже спнѣ моего ... ꙇ съшедꙑ спнѣ рад родѹ лю СЕ 73b 4 хе бже нашъ ... ꙇ жвотъ вѣьнꙑ. даѩ намъ прѣданемь свомь. съшедъ въ адъ. ꙇ верѣѩ вѣьнꙑѩ съкрѹшъ СЕ 63b 7 хъ на ꙁемі. вѣровахомъ. хъ въ мрътвꙑхь съ німь сънідѣмъ да ѹвѣмъ і таінꙑ К 13а 13 же покꙑновенмъ  повелѣнмъ отемъ. на ꙁемьѭ съшедъ С 176.8 Доближа се.  понеже ново бѣ  двъно рееное мъ н ѹенц же раꙁѹмѣшꙙ вѣштаанаго. дондеже сꙺнде въ немошт хъ С 488.7 3. Падна, придвижа се бързо от високо към ниско въꙁнѣсѧ на дрѣво камень. ꙇ съшедъ ѹмрътв ѩ К 12b 26 Срв. С448.22 Образно. обраттъ сѩ болѣꙁнъ его на главѫ емѹ.  на връхъ емѹ неправьда его сънідетъ СП 7.17 ꙇ ѣко роса еръмѹнъска. съходѧщѣ на горꙑ сонѧ. тако да съндетъ блгвене твое. на главѫ раба твоего сего СЕ 9а 14 ꙇ на главѫ его. блговене твое. да съндетъ СЕ 8а 11 Прен.Пропадна, проваля се.  тꙑ каперънаѹмъ. вьꙁнесꙑ сѧ до нбсе до ада съндеш М Мт 11.23 З гі бже ... въ глѫбнѫ гꙑбѣл. ꙇ льст съшедъша СЕ 23а 13—14 прост мꙙ брате. каꙗт себе  плакат велкꙑхꙿ мохъ грѣхъ ... ꙗко вь сѹтънꙑхъ мохъ схъ  пасрамънꙑхъ сѣднахъ. акꙑ дѣтштъ отъ дьꙗвола ꙁапꙙтъ въ послѣдьн҄ѫѭ погꙑбѣль сьндохъ С 525.1 4. Отида, придвижа се донякъде глѭ вамъ. сънде сь оправъданъ въ домъ сво М Лк 18.14 З А къ врагомъ  мѫтел҄емъ обльен. тѣмꙿже  сꙿндошꙙ тъгда текѫште въкꙋпѣ С 464.2 Образно. жде ѹміраѩі не оставітъ лі въсего. нже сънідетъ съ німъ слава домѹ его СП 48.18 5. Изляза, тръгна от едно място към друго  сънде съ нма  прде въ наꙁаретъ М Лк 2.51 З А СК тъ по обꙑаю съ небесе бож гласъ слꙑшавъ. велꙙште сьнт ꙁъ пѹстꙑн҄ꙙ.  пріт въ градъ коньстатнь С 191.6 не ослꙋшавъ сꙙ сьнде ꙁъ пѹстꙑнꙙ.  прде въ нареенꙑ градъ С 191.8 како сьнде сꙑ вънѫтрь С 458.27 6. Вляза, нагазя [във вода] хотꙙштѹ же кръстт сꙙ вталю. дъва мѫжа въ бѣлахъ рꙁахъ сьндоста къ водѣ.  въꙁложста рѫцѣ сво на главѫ го.  освѣтста  С 235.16 снде ангельскꙑ владꙑка въ їѡрданьскꙑѧ водꙑ С 496.13 7. Дойда, появя се, пристигна гла къ немѹ цсръ мѫжъ. г сънд прѣжде даже не ѹмьретъ отроѧ мое М Йо4.49 З А 8. За природна стихия, бедствие — стоваря се, връхлетя ꙇ сънде дождъ  прдѫ рѣкꙑ М Мт 7.25 З, А, СК.Срв. Мт 7.27 М З А СК ѣдѫштемъ же мъ. ѹсъпе. ꙇ сънде бѫрѣ (!) вѣтръна въ еꙁеро М Лк 8.23 З А сьніде огнь съ небесе.  пожьже храма С 22.11 9. Събера се с някого тѣмꙿже  сꙿндошꙙ тъгда текѫште въкꙋпѣ.  послѣдѹѭште богов  господ на гробьнаꙗ  вьсе ꙁем глѫбьшаꙗ С 464.2 Съединя се, слея се в едно.  се мѹ глагол҄ѫштѹ. сьндошꙙ ранꙑ дъранꙗ го. ꙗкоже вьсе пльт го обнажт сꙙ С 162.6 10. Прен. Умра, вляза в гроба каѣ полъѕѣ во кръві мое егода сънідѫ вꙑ стълѣнъе СП 29.10 да прідетъ съмръть на нѩ сънідѫтъ въ адъ жв СП 54.16 М З А СК СП СЕ К С Гр κατέρχομαι συγκατέρχομαι καταβαίνω κατάγομαι καταφέρω καταδύω ἐξέρχομαι συγκαταβαίνω ἐπιφοιτάω съніт сьніт сьнт снт сꙿнт Нвб Срв ида