Старобългарски речник
съмрт
съмрт
-съмрѭ
-съмрш
св
Помиря; възстановя мира, разбирателството
ѹбьенъ лежітъ хъ ... да съмірітъ небскаѣ і ꙁемьскаѣ
К
8b 26
Срв.
С422.2
да агг҄еломъ тꙙ сътвортъ дрѹга. сь всѣмь богѹ съмртъ хсъ
С
422.4
хс бо стъ мръ нашъ. же срѣдн҄ѫѭ стѣнѫ враждꙑ раꙁор. гоже дѣлꙗ съ отьцемь съ творьцемъ. прѣжде ꙁьлѣ остѫпвъше. сьмрен бꙑхомъ
С
336.30—337.1
Изч
К
С
Гр
καταλλάσσω
εἰρηνοποιέω
съміріт
сьмрт
Вж. при
съмрꙗт
Нвб