Старобългарски речник
съжещ 
съжещ -съжегѫ -съжежеш св 1. Изгоря нещо, унищожа чрез огън съберѣте пръвѣе плѣвелъ. ꙇ съвѧжате  въ снопꙑ. ѣко съжешт ѩ М Мт 13.30 А У емѹже лопата въ рѫкѹ его. ꙇ потрѣбтъ гѹмъно свое. ꙇ съберетъ пьшенцѫ въ жтьнцѫ а плѣвꙑ съжежетъ огн҄емь негасмꙑмъ З Мт 3.12 лѫкъ съкрѹшітъ  съломітъ орѫжьѣ. ї щітꙑ съжежетъ огнемъ СП 45.10 ссн же епскопъ кѹпꙿно  съ преꙁвутеромъ артемомъ. въшедъ въ цръквште артемдово. вьса капшта съкрѹш.  огн҄емъ съжеже С 220.27 Изгоря някого, погубя чрез огън. вьꙁгнѣтвъше же огн҄ь съжегошꙙ тѣлеса стꙑхъ С 80.23  подъпалт мѹ рѣво  ребра. доньжде пльть мѹ акꙑ воскъ съжежена бꙑвъш растеетъ сꙙ С 153.2 въꙁъмъше огн҄ь ꙁапалшꙙ плѣвьнцѫ.  съжегошꙙ  вь н҄е С 196.22 поѡн самъ сꙙ сповѣда крьстꙗна. сѫшта. жвъ да сꙙ съжежетъ  ѹгодъно бꙑстъ С 142.23 2. Запаля, направя да гори да не ѣстъ же с. сласт. ꙇ ѣко останетъ его. да съжежетъ в҃ свѣщѧ въ цръкꙿве СЕ 44b 2 съжещ сѧ М З А СК У СП СЕ С Гр κατακαίω καίω παραδίδωμι съжешт Нвб съжега, съжежа диал ВА НТ сожежа диал ДА