Старобългарски речник
сѹтьнъ 
сѹтьнъ -ꙑ прил 1. Суетен, празен, нищожен, безполезен, безсмислен гь съвѣстъ помꙑшленіѣ ла. ѣко сѫтъ сѹетьна СП 93.11 хвалмъ тѧ гі ꙇꙁбавльшааго ... раба твоего сего. ѡтъ сѹетънааго жтѣ сего мра СЕ 81а 20 отъметаеш бо сѧ ... вꙿсѣхъ пеале мръскꙑхъ. ꙇмѣнѣ. тьщѧѩ сѹетънꙑѩ сласт же  славꙑ СЕ 90а 3 аште бꙑ вѣдѣлъ кнꙙꙁъ слѫ распꙙтааго. то оставлъ бꙑ кѹмръскѫѭ сѹтънѫѭ льсть С 176.3 се же трѣбѹтъ отъ насъ да вѣмъ мꙙ господа нашего вьс сꙑнове ловѣьст. а не сѹтънꙑм дѣлꙑ  льстьм прѣлштамъ сꙙ С 262.26 ꙗко вь сѹтънꙑхъ мохъ схъ  посрамънꙑхъ сѣднахъ. акꙑ дѣтштъ отъ дьꙗвола ꙁапꙙтъ въ послѣдьн҄ѫѭ погꙑбѣль сьндохъ С 524.29 Напразен, безрезултатен. надеждѫ мамъ къ богѹ свомꙋ їсу [!] хръстѹ. ꙗко моштенъ стъ отъ мѫкъ твохъ сѹтънꙑхъ ꙁбавт мене С 153.14 Безуспешен, който не достига желаната цел. даждъ намъ помощъ отъ пеалі. іде сѹетьно снⷫ҇ье лско СП 107.13 2. Лъжлив, неистинен, неверен не сѣдъ съ сонъмомъ сѹетъномъ.  съ ꙁаконопрѣстѫпънꙑмі не вънідѫ СП 25.4 ꙇ къ владꙑкамъ пръвꙑ глѧ. слѹхъ бо сѹетьнъ сѧтъ. не прімеші ъто сѧ глѧ слѹхъ сѹетьнъ сѫштъ. ꙇ сѹетънъ і бесъвѣдѣтель К 1b 30, 33 поꙿто санъ сво  родъ оставвъ. къ сѹтьнѣ крьстꙗньстѣ вѣрѣ прстѫп С 101.9 алеѯандръ глагола рѣхъ т ꙗко не жьрѫ богомъ твомъ. сѹтномъ глѹхомъ слѣпомъ С 163.14 Мним,привиден.  рекошꙙ свꙙт къ беꙁаконънѹѹмѹ кнꙙꙁѹ. вждъ ьст вашꙙ. кде крѣпость хъ сѹтънаꙗ. да въꙁмогошꙙ помошт себѣ С 180.20 3. Престъпен, грешен ѣко нѣстъ въ ѹстѣхъ хъ стнꙑ. срдце іхъ сѹетъно естъ. гробъ отвръстъ грътані хъ СП 5.10 се бо  нꙑнꙗ отъ сѹтънꙑхъ кнꙙꙁъ. рабъ бжї сѫдъ прмьтъ С 102.30—103.1 4. Нахален, безсрамен, дързък ꙁатворта  вь темнц съ вьсѣкоѭ скръбьѭ.  вергꙑ наложта на вꙑѭ мѹ. доньдеже обрашть сꙙ ѹморѫ . по сѹтьнѣѣмъ го прореен С 195.24 5. Като същ. сѹтьна[ꙗ] ср мн a) ματαιότης, [τὰ] κενά [вар. [τὰ] μάταια] Празни, безсмислени, безсъдържателни неща снве лі доколѣ тѩжькосрді. вьскѫѭ любте сѹетьнаа ї іщете лъжѩ СП 4.3 Срв. СЕ73а 9 въ істнѫ ѹбо ꙁѣло въ істінѫ людье поѹішѧ сѧ тъштетънꙑмъ. ꙇ сѹетънꙑмъ К 12b 19 b) [τὰ] μάταια Лъжи сѹетъна гла (!) къжьдо къ іскрьнюмѹ своемѹ СП 11.3 c) ματαιότητες Преходни неща ї нѫждаахѫ сѩ скѫщеі дшѩ моеѩ. ї скѫщеі ꙁъла мнѣ. глаахѫ сѹетьнаа  льстемъ въсъ денъ поѹаахѫ сѩ СП 37.13 СП СЕ К С Гр μάταιος [τῆς] ματαιότητος κενός ἄκαιρος ματαιότης сѹетънъ сѹетьнъ сѹтънъ сѹтнъ Нвб суетен ОА ВА БТР АР