Старобългарски речник
сѹ 
сѹ нареч Напразно, безполезно, напусто; всуе сѹе же ьтѫтъ мѧ. ѹѧште ѹенѣ. ꙁаповѣд скꙑ З Мт 15.9 ї въсхождаше відѣтъ сѹ глаше. срдце его собьра беꙁаконенье себѣ СП 40.7 Изч З СП Гр μάτην сѹе Вж. при въсѹ Нвб