Старобългарски речник
стро 
стро -ꙗ м 1. Строй, устройство, ред  раждатъ сꙙ отъ свꙙтааго дха ... мръскаго рад строꙗ  съпасенꙗ С 10.30 нкꙿтоже бо можааше свома ома ба бесплътъна вдѣт ... того рад ѹбо строꙗ. род сꙙ хс пльтѭ С 11.4 2. Управление строѧштмъ обо ѭ не дадꙑ лѣпааго творт промꙑшлꙗꙗ.  строꙗ цръкъвънꙑхъ потрѣбъ. прбѣгаѭштꙙѧ же къ ѹставомъ С 281.26 3. Творение, сътворение  того радма въ врѣмꙙ строꙗ гь нашъ вьсѫ обав кротость С 545.19 4. Промисъл, провидение да  бож стро  ловѣколюбьств покажетъ С 391.6 а вонъ далее во хождааше. бѣ бо ѹбо бжю строю табьно. не прт ѹенкꙋ С 499.1 по словесьнѹмѹ строю κατὰ τὸν τῆς οἰκονομίας λόγον По замисъла, според същността на Божия промисъл въпаде бо  тъ въ страхъ тебе рад по словесънѹѹмѹ строю. рьц  тꙑ обае не ꙗкоже аꙁъ хоштѫ. нъ ꙗкоже тꙑ С 383.3 С Гр οἰκονομία Нвб Срв строй ОА НТ Дюв НГер ЕтМл БТР АР ЕА ДА