Старобългарски речник
степень
степень
-
ж
Степен, стъпало [прен.]
непрѣходънꙑ прѣшьдъ мракъ. богообраꙁъно прмл҄етъ. раꙁѹмьнꙑм въꙁводмъ степеньм ꙁаконоположен. вдъ словомъ божмъ отвръꙁаатъ ѹста
С
277.13
Изч
С
Гр
βαϑμός
Нвб
степен
ОА
ВА
АК
НТ
ЕтМл
БТР
АР
ЕА
