Старобългарски речник
стадо 
стадо ср 1. Стадо; множество животни, които са отглеждани заедно бѣ же далее отъ неѭ стадо свн. мъного пасомо М Мт 8.30 З, А, СК. Срв.Мк 5.11 М, З;Лк 8.32 М З А СК ꙇ абье ѹстръм сѧ стадо вьсе по брѣгѹ въ море М Мт 8.32 З, А, СК. Срв.Мк 5.13 М З не прмѫ отъ домѹ твоего телецъ. ні отъ стадъ твоіхъ коꙁⷷлъ СП 49.9 ї двіже ѣко овьцѩ люд своѩ. ї въꙁведе ѩ ѣко стадо въ пѹстꙑнѭ СП 77.52 аб же прде стадо воловъ ꙁ горꙑ С 19.1 стада раꙁль воловъ. кобꙑлъ. коꙁꙑ овьцꙙ многꙑ тъмам пасомꙑ въ горахъ неблюдомѣ С 42.29 2. Прен. Христовото стадо, християните; християнската църква млтвоѫ твоеѫ спс стадо свое. отъ въ(сѣ)коѧ бѣдꙑ Е 21а 16 праѩ стѣмь ꙇ мꙑсльнѣмь твоемь стадѣ. о хѣ сѣ гі нашмь. съ нмьже тебѣ слава СЕ 26b 7—8 вьвед раба твоего сего. въ дховънꙑ дворꙑ. ꙇ прьт  въ словесъное твое стадо СЕ 100b 19 тъ на славѫ свꙙтааго свого мене ꙁвол. ѹмножіт сꙙ словесънѹѹмѹ стадѹ. въгоднка свого С 206.21  съꙁъвавъ вьсе же о хрстосѣ дѹховьно го стадо С 208.5—6 стадо свно οἱ χοῖροι Стадо свине шъдъше же бѣс вьндѫ въ стаⷣ ⷪсвное СК Лк 8.33 М З А СК Е СП СЕ С Гр ἀγέλη ποίμνη ποίμνιον Нвб стадо ОА ВА АК НТ Дюв НГер ЕтМл БТР АР ЕА ДА