Старобългарски речник
срѣмъ 
срѣмъ м МИ Срем [Sirmium], античен и средновековен град [дн. Сремска Митровица във Войводина] оставъш же во прдошꙙ вь срѣмъ градъ С 196.25 о вьсѣхъ бꙑвъшхъ же аб пршедъ. въ прѣжденареенꙑ градъ срѣмъ С 196.29 се же сꙙ сътвор въ срѣмѣ С 254.21— 22 Изч С Гр Σέρμιον