Старобългарски речник
славьнѣ 
славьнѣ нареч Славно, прочуто, знаменито аште бо дѣло ъстьно бꙑло. то славьнѣ ѹбо бꙑ отъ ловѣкъ слѹжен прмалъ С 262.2 Изч С Гр ἐνδόξως Вж. при славьнъ Нвб