Старобългарски речник
славьно 
славьно нареч Славно, прочуто, знаменито мѣсꙙца мартꙗ въ ꙁ҃ дьнь. славꙿно памꙙть мѹ творꙙште. въ славѫ бѹ вьседръжтелю амнꙿ С 538.5 Блестящо, великолепно. же аште дрьꙁѣ сътрьптъ. славьнѣ вѣньатъ сꙙ С 88.12 Изч С Гр λαμπρῶς Нвб Вж. при славьнъ