Старобългарски речник
рѫжень 
рѫжень -ꙗ ср Злословие, хула, ругателство ѣко слꙑшахъ рѫженъе много жівѫштхъ окръстъ его҇да събіраахѫ сѩ кѹпьно на мѩ СП 30.14 Изч СП Гр ψόγος рѫженъе Нвб ружане диал НГер Срв ругаене, ругание, ругатня